Yetmez mi artık!!!

20 Haziran sabahı. Yaz mevsiminin en güzel sabahlarından. Güneş öğlen sıcağını haber verircesine doğmuş. Kuşlar güneşin içi ısıtan aydınlığına şarkılarını ekliyor ve bana da bu eşsiz şölenin keyfini sürmek düşüyor.

20 Haziran sabahı. Yeni bir güne başlıyor Türkiye. Aydınlık bir güne. İşine yetişme telaşında insanlar. Köprüler bakımda. Trafik desen berbat. Ama güzel bir gün yine de. Her şeye rağmen. Gündelik telaşların getirdiği strese, yorgunluğa rağmen.

20 Haziran sabahı. Haber sitelerine düşmüş bir haber. Trabzonlu Ali Yasin' in, Konyalı Ali Gümüş' ün, Diyarbakırlı Cahit Kılıç' ın, Kütahyalı Mustafa Türkmen' in yaz mevsiminin güzel sabahını, kuşların güneşe şarkısını duyamadığını haber veriyor. 5 yıl önceki filmin tekrarı. Yine Dağlıca yine şehit. Tam 8 şehit.

20 Haziran sabahı. Okuyorum haberi. Aydınlık sabah kararıyor sanki. Kuşlar artık şarkı değil ağıt yakıyor adeta. İçime sonsuz bir hüzün düşüyor okudukça haberi. Trabzonlu Ali annesine 3 gün önce haber veriyor şehitlik makamını. Rüyamda gördüm diyor. Helallik istiyor annesinden. Konyalı Ali iznine bir gün kala şehit oluyor. Üstelik 1 Temmuz' daki düğününe gelmek üzereyken. Damat olamıyor. Yalnız bırakıyor geride kalanları. Babası elbiseleri askıda kaldı diyor. Diyarbakırlı Cahit' in annesi kürtçe ağıt yakıyor. Kütahyalı Mustafa ölümün soğuk yüzünü hissettiğini paylaşıyor.

20 Haziran sabahı. 8 şehidin haberi geliyor. Yıllardır bitmeyen dizinin yeni bölümü. Durup düşünüyorum bir an. Ne demeli ne hissetmeli, ne tepki vermeli. Sonra habere bakıyorum tekrar. 8 şehidin gözlerimin içine baktığı fotoğraflarını görüyorum. Kelimeler tıkanıyor boğazımda. Kaçırıyorum gözlerimi fotoğraftan. Şükrediyorum sonra ölenin abim, arkadaşım olmadığına. Sonra utanıyorum kendimden. Ali' nin annesi, Ali' nin müstakbel eşi, Cahit' in ağıt yakan annesi geliyor gözümün önüne. Kelimeler tıkanıyor boğazımda.

20 Haziran sabahı. Bitsin istiyorum bu dizi artık. Aynı senaryolu, aynı hikayeli ama kurbanları farklı dizi. Kanlı dizi. Lanetli dizi. İnsanlığımdan utandıran dizi. Sabahımı karartan dizi. Bitsin istiyorum artık.

20 Haziran sabahı. Haberi okuyorum. 8 şehit. Sonra Ali' nin, Cahit'in, Mustafa' nın fotoğraflarına bakıyorum. Sonra kapatıyorum sayfayı. Ali' nin annesinin, Ali' nin eşinin onları toprağa gömdüğü gibi ben de tarihe gömüyorum 8 şehidimi. Utanıyorum sonra kendimden. Yıllardır utanan, her yeni bölümden sonra hayıflanan ama bir şey yapamayan, seyretmek zorunda kaldığımız kanlı diziye lanet eden hepimiz gibi.

20 Haziran sabahı. Kelimeler tıkanıyor boğazımda. Tek bir şey söylemeye gücüm kalıyor.

Yetmez mi artık!!!

Acıyla, hüzünle ve utançla,

Hoşça kal Ali, Cihat, Mustafa ve diğer 5 isimsiz kahraman...